Με ποιο δικαίωμα μιλάς για τ’ όνομά μου,
με ποιο δικαίωμα απ’ τον ύπνο με ξυπνάς,
εσύ που έφυγες μακριά μου
και γκρέμισες τα όνειρά μου,
είν’ ειρωνεία για αγάπη να μιλάς.
Δεν είσαι τίποτα εσύ
για την καρδιά μου τη χρυσή,
δεν είσαι τίποτα αγάπη μου για μένα,
είσαι μονάχα μια πληγή
και μια ανάμνηση πικρή,
είσ’ ένα λάθος μου από τα περασμένα.
Με ποιο δικαίωμα ζητάς την αγκαλιά μου,
με ποιο δικαίωμα με σκέφτεσαι και κλαις,
εσύ που έφυγες μακριά μου
και γκρέμισες τα όνειρά μου,
είν’ ειρωνεία για αγάπη να μου λες.
Δεν είσαι τίποτα εσύ
για την καρδιά μου τη χρυσή,
δεν είσαι τίποτα αγάπη μου για μένα,
είσαι μονάχα μια πληγή
και μια ανάμνηση πικρή,
είσ’ ένα λάθος μου από τα περασμένα.
