Στο σπίτι που αγαπήσαμε,
στο όνειρο που χτίσαμε,
απόψε σιγοκαίει η αλήθεια,
να συγχωρώ κουράστηκα,
κι όλα σου τα μοιράστηκα,
μου έχεις γίνει μια κακιά συνήθεια,
Παραφέρεσαι,
δεν υποφέρεσαι,
σκληρά κι απάνθρωπα,
συμπεριφέρεσαι,
Δε θα κάτσω με τα χέρια σταυρωμένα,
τώρα έναν άλλον άνθρωπο θα δεις,
μια ζωή όλα τα έριχνες σε μένα,
τώρα δύσκολα κοντά μου θα σταθείς,
Δε θα κάτσω με τα χέρια σταυρωμένα,
τώρα έναν άλλον άνθρωπο θα δεις,
μια ζωή όλα τα έριχνες σε μένα,
τώρα δύσκολα κοντά μου θα σταθείς,
Με ποια αξιοπρέπεια,
θα κάψω την απρέπεια,
που έδειξες πολλές φορές σε μένα,
να συγχωρώ κουράστηκα,
κι όλα σου τα μοιράστηκα,
να κάνω πρέπει κάτι και για μένα,
Παραφέρεσαι,
δεν υποφέρεσαι,
σκληρά κι απάνθρωπα,
συμπεριφέρεσαι,
Δε θα κάτσω με τα χέρια σταυρωμένα,
τώρα έναν άλλον άνθρωπο θα δεις,
μια ζωή όλα τα έριχνες σε μένα,
τώρα δύσκολα κοντά μου θα σταθείς,
Δε θα κάτσω με τα χέρια σταυρωμένα,
τώρα έναν άλλον άνθρωπο θα δεις,
μια ζωή όλα τα έριχνες σε μένα,
τώρα δύσκολα κοντά μου θα σταθείς,
Δε θα κάτσω με τα χέρια σταυρωμένα,
τώρα έναν άλλον άνθρωπο θα δεις,
μια ζωή όλα τα έριχνες σε μένα,
τώρα δύσκολα κοντά μου θα σταθείς,
Δε θα κάτσω με τα χέρια σταυρωμένα,
τώρα έναν άλλον άνθρωπο θα δεις,
μια ζωή όλα τα έριχνες σε μένα,
τώρα δύσκολα κοντά μου θα σταθείς,
Δε θα κάτσω με τα χέρια σταυρωμένα,
τώρα έναν άλλον άνθρωπο θα δεις,
μια ζωή όλα τα έριχνες σε μένα,
τώρα δύσκολα κοντά μου θα σταθείς.
