Κοιτώ σαν χαμένος
τη χώρα που παινεύει τα λάθη της
ζωή πεθαμένη και νιώθω
πιο ξένος στα πάρτυ της
Αυτιά κουρασμένα
παιδιά απελπισμένα, που λύγισαν
αγώνες χαμένοι, αγώνες στημένοι
μας νίκησαν
Με τρεις και τριάντα
και πριν τα τριάντα, παντρεύτηκα
τα όνειρα χίλια
το ψάρι στα χείλια, παιδεύτηκα
Περνώ τα σαράντα
κι η πόλη μου λέει χαλάλι σου
θα πιω μία γουλιά στη γενιά
θα πιω και στο χάλι σου
Βαδίζω στους δρόμους
σ’ αυτούς τους διαδρόμους που αφήσατε
και ψάχνω τον ήλιο
στην όμορφη πόλη που χτίσατε
