Με τσάκισαν οι τόσες πίκρες σου
κι άσπρισαν τα μαλλιά μου,
μου ‘χεις κάνει μαύρη τη ζωή
και την καρδιά μου.
Ήσουν για μένα η χαρά
κι η ευτυχία μου μαζί
μεγάλε έρωτα μου.
Γιατί μ’ αρνήθηκες
χωρίς καμιά αιτία,
άπονη καρδιά
με πλήγωσες βαριά.
Δεν μ’ έφτανε η τόση φτώχεια μου
τα τόσα βάσανα μου,
τώρα θα ‘χω μια φωτιά
μες στην καρδία μου.
Τώρα ο πόνος μου
το βλέπω ότι δεν σε συγκινεί
γελάς στη συμφορά μου.
Γιατί μ’ αρνήθηκες
χωρίς καμιά αιτία,
άπονη καρδιά
με πλήγωσες βαριά.
