Με βήμα βαρύ κουρασμένο
τα ίχνη σου ψάχνω να βρω
και όποιο διαβάτη αντικρίζω
με πόνο για σένα ρωτώ.
Ως του κόσμου την άκρη
συντροφιά με το δάκρυ
έχω φτάσει και σ’ αναζητώ.
Μα η μαύρη μου η μοίρα
όποιο δρόμο κι αν πήρα
δεν μ’ αφήνει κοντά σου να ‘ρθω.
Με βήμα βαρύ κουρασμένο
τα ίχνη σου ψάχνω να βρω
και όποιο διαβάτη αντικρίζω
με πόνο για σένα ρωτώ.
