Πάντα τη μεγάλη Παρασκευή
να ’σαι μόνος σαν τον Χριστό,
προσμένοντας το τελευταίο καρφί, το ξύδι, την λόγχη.
Τις ζαριές να ακούς ατάραχα
στο μοίρασμα των υπαρχόντων σου
τις βλαστήμιες, τις προκλήσεις, την αδιαφορία.
Πριν την Παρασκευή δεν έρχεται η Κυριακή
τότε λησμονάς τα μαρτύρια των δρόμων
της μεγάλης Παρασκευής της ζωής μας.
Μην ξαφνιαστείς, μην φοβηθείς
στ’ απρόσμενο σουρούπωμα
οι μπόρες τ’ ουρανού δε στερεύουν.
Η ξαστεριά θα ’ρθει το σαββατόβραδο
τότε λησμονάς τα μαρτύρια των δρόμων
της μεγάλης Παρασκευής της ζωής μας.
