Μελαγχολία, μελαγχολία,
μια κόλαση φριχτή,
έχει η καρδιά μου απ’ την ημέρα
που έχω γεννηθεί,
μελαγχολία, μελαγχολία,
μια κόλαση φριχτή.
Τώρα που έφυγες κι εσύ,
η μόνη συντροφιά μου,
πάνε τα όνειρά μου.
Μελαγχολία, μελαγχολία,
μια κόλαση φριχτή,
έχει η καρδιά μου απ’ την ημέρα
που έχω γεννηθεί,
μελαγχολία, μελαγχολία,
τι κόλαση σωστή.
Μελαγχολία, μελαγχολία,
μια σκοτεινή βραδιά,
να `ρθεί ο ύπνος να με κοιμήσει,
να μην ξυπνήσω πια,
μελαγχολία, μελαγχολία,
δεν την αντέχω πια.
Τώρα που έφυγες κι εσύ,
η μόνη συντροφιά μου,
πάνε τα όνειρά μου.
Μελαγχολία, μελαγχολία,
μια σκοτεινή βραδιά,
να `ρθεί ο ύπνος να με κοιμήσει,
να μην ξυπνήσω πια,
μελαγχολία, μελαγχολία,
δεν την αντέχω πια,
δεν την αντέχω πια,
δεν την αντέχω πια.
