Κοίταξα,
απ’ το παράθυρό μου είδα τα σύννεφα
που μπήκαν μες στα μάτια μου και δάκρυσα
Στα δάκρυά μου μέσα είδα το χθες…
Πίστεψα,
στα χείλη σου που κοίταξα και φίλησα
Εγώ ποτέ για θαύματα δε μίλησα
μονάχα μια κουβέντα φιλική
Μένω,
σ’ αυτόν τον έρωτα ακόμα κι επιμένω
Να δίνω και ποτέ μου να μην παίρνω
αυτά που δε μου χάρισες εσύ
Μένω,
να πάρω πίσω το Όνειρό μου το χαμένο
Ποτέ δεν ήσουν κάτι δεδομένο
μα μένω γιατί ακόμα σ’ αγαπώ
Έκλεισα,
την πόρτα και τα βήματά σου μάκραιναν
Μα την καρδιά μου οι ανάσες σου τη γιάτρευαν
οι ανάσες σου που μου `δωσαν ζωή…
Μένω…
