Μες στο σπίτι δε μένει κανείς

Μη μου λέτε πως είμαι στον κόσμο
και πάντα μυστήρια αντιδρώ
Το έργο αυτό το’ χω ζήσει, το ‘χω τερματίσει
καλύτερα μη σου εξηγώ

Μη μου λέτε πως έχω ροπή προς τα λάθη
τ’ ακούω πριν καν γεννηθώ
Να πιούμε να γίνουμε όλοι παρέα
γιατί έτσι μ’ αρέσει να ζω

Γι’ αυτό κι εγώ
θα ντυθώ, θα φτιαχτώ και θα βγω
Σινεμά, στου Ψυρρή, στο μετρό
Θα γιορτάσω που έχω στην τσέπη ουρανό

Μα εγώ θα γυρνώ απο ‘κεί κι απο ‘δώ
Για μιζέριες δεν έχω καιρό
Μπες στη θέση μου λίγο να δεις
μες στο σπίτι δε μένει κανείς

Μη μου λέτε πως παίρνω ελαφρά τη ζωή
όλοι κρίνουνε εύκολα πια
Το ‘χουμε όλοι βιώσει, τσάμπα η γνώση
στον τοίχο μου δες τα χαρτιά

Μη μου λέτε δε βλέπει τι γίνεται έξω
μα εγώ ξέρω ένα να πω
Ο καθένας στο μέσα του οφείλει
ψηλά να το στείλει, να φτάσει Θεό

Γι’ αυτό κι εγώ
θα ντυθώ, θα φτιαχτώ και θα βγω
Σινεμά, στου Ψυρρή, στο μετρό
Θα γιορτάσω που έχω στην τσέπη ουρανό

Μα εγώ θα γυρνώ απο ‘κεί κι απο ‘δώ
Για μιζέριες δεν έχω καιρό
Μπες στη θέση μου λίγο να δεις
μες στο σπίτι δε μένει κανείς

Δεν περνάει η νύχτα
κι είναι πολλά που θέλω να σου πω
Αχ, αυτή η νύχτα
στη φωτιά να πέσω να καώ

Δεν περνάει η νύχτα
κι είναι πολλά που θέλω να σου πω
Καρδιά και σώμα ρίχ’ τα
στου φιλιού σου τον ωκεανό