Μεσημέρι κάποια σου παίρνει το μυαλό
ταξιδεύεις να κάνεις δεν μπορείς αλλιώς
μεσημέρι στα καπηλειά του λιμανιού
και στο αγέρι δύο μάτια σου `κλεψαν το νου
Αρρωσταίνεις τα μεσημέρια πας για αλλού
δε χορταίνεις πάντα πεθαίνεις στο Περού
Μεσημέρι φιλάς κοράλλια στο βυθό
σ’ ένα αστέρι μιλάς μ’ έναν παλιό Θεό
μεσημέρι και το κορμί σου να κολλάει
σ’ αγκαλιάζω και η ψυχή μου τραγουδάει
Αρρωσταίνεις τα μεσημέρια πας για αλλού
δε χορταίνεις πάντα πεθαίνεις στο Περού
Τα μεσημέρια πας για αλλού
πάντα πεθαίνεις στο Περού
Μεσημέρι φιλάς κοράλλια στο βυθό
σ’ ένα αστέρι μιλάς μ’ ένα παλιό Θεό
μεσημέρι και το κορμί σου να κολλάει
σ’ αγκαλιάζω και η ψυχή μου τραγουδάει
Αρρωσταίνεις τα μεσημέρια πας για αλλού
δε χορταίνεις πάντα πεθαίνεις στο Περού
