Μετακίνηση έξι.
Βόλτα, αν θες πες το κι έτσι.
Αποστάσεις κρατάμε κι οι δυο
και δε λέμε ούτε λέξη.
Μετακίνηση έξι.
Όμως είπε θα βρέξει·
θεατής στο παράλογο εγώ
και η κάθε μου σκέψη.
Τι πρόστιμο έχει το φιλί;
Τι τίμημα έχουν τα γιατί;
Τι πρόστιμο έχει η χαρά;
Τι όνειρα έχει το μετά;
Ο έρωτας κι η μοναξιά
παλεύουν γύρω μας βουβά
Τι εμπειρία δυνατή,
τι θα μας μείνει θα φανεί.
Μετακίνηση έξι
κι η καρδιά για να αντέξει,
ψάχνει λόγο, ελπίδα, σκοπό
και Θεό να πιστέψει.
Μετακίνηση έξι.
Με έχει ο φόβος κυριεύσει,
αναπνέω μαζί του και ζω,
τη ζωή μου έχει κλέψει.
Τι πρόστιμο έχει πια το φως,
που η νύχτα είναι καθεστώς;
Κι η μνήμη τρέχει στις στιγμές
που ήταν ανέμελες ως χθες.
Τι πρόστιμο έχει το φιλί;
Τι τίμημα έχουν τα γιατί;
Τι πρόστιμο έχει η χαρά;
Τι όνειρα έχει το μετά;
Μετακίνηση έξι
το έργο έχει αγριέψει
πάλι το άγνωστο ρίχνει γροθιές
κι όλες κάτω απ τη μέση
Το έργο έχει αρχίσει
και ιστορία θα αφήσει
Θα ξυπνήσουμε εμείς αγκαλιά
η αγάπη μας θα νικήσει
