Δε δίνω βάση εγώ στα θαύματα
ούτε σε κόλπα μαγικά
μετράω τον κόσμο με τα τραύματα
και γεγονότα τραγικά.
Δεν έχω τίτλους και μονόγραμμα
να πουληθώ στην αγορά,
είμαι ακόμα στο οδόφραγμα
πλάι σε τέσσερα μωρά.
Δίνω εδώ μια μάχη άνιση
με ξόρκια και αστερισμούς
και με παιδεύει αυτή η άνοιξη
σαν της Πυθίας τους χρησμούς.
Δε με τρομάζουνε οι ρήτορες
που φτύνουν όρκους ιερούς,
μ’ έσπειραν άξιοι γεννήτορες
σ’ αυτούς τους δίσεκτους καιρούς.
Κρατάω στο χέρι μου αντίδωρο,
του έρωτά σου την κραυγή
και το παιδί που έχω μέσα μου
ψάχνει μια έξοδο να βγει.
Δίνω εδώ μια μάχη άνιση
με ξόρκια και αστερισμούς
και με παιδεύει αυτή η άνοιξη
σαν της Πυθίας τους χρησμούς
