Σαν με φιλάς αθώα σαν γελάς,
Μες το μυαλό και την καρδιά κρυμμένα μυστικά μη μου κρατάς.
Αν ως εδώ ήταν για μας ήρθε η στιγμή, η νύχτα αυτή
Αλήθεια να μου πεις μη μου κρυφτείς,
Μη μου χαθείς.
Μες τα δυο σου μάτια διαβάζω το αντίο που δε λέει το στόμα σου
Δεν πρέπει να σου πω μα το φωνάζω
Μη φεύγεις, τον κόσμο νιώθω πως χάνω
Τι άλλο απομένει πια να κάνω
Να ζήσω μακριά σου δεν μπορώ
Αν φύγεις σου φωνάζω θα χαθώ.
Πώς μου ζητάς να μάθω εγώ να ζω
Δίχως αυτά που λαχταρώ, που μέσα μου ποθώ, που αγαπώ;
Δεν το τολμώ ούτε να φανταστώ ότι μπορεί
Κάποια στιγμή να γίνουμε εμείς απλοί γνωστοί,
Φίλοι καλοί.
Μες τα δυο σου μάτια διαβάζω το αντίο που δε λέει το στόμα σου
Δεν πρέπει να σου πω μα το φωνάζω
Μη φεύγεις, τον κόσμο νιώθω πως χάνω
Τι άλλο απομένει πια να κάνω
Να ζήσω μακριά σου δεν μπορώ
Αν φύγεις σου φωνάζω θα χαθώ.
