Όσο κι αν θα μετανιώσω
όσο, όσο,
τώρα δεν βλέπω την ώρα
τώρα, τώρα,
Να ‘ρθω δειλά, να σταθώ σιωπηλά
και να μείνω κοντά σου για λίγο
και με φωνή απαλή σιγανή
να σου πω γελαστά πριν να φύγω.
Μη μ’ αγαπάς αλλά μη μου το λες
χάρες πολλές έχει αγάπες τρελές,
μοίραζε σ’ άλλους χαμένα φιλιά
μη μ’ αγαπάς δε με νοιάζει σταλιά.
Είναι αρκετό που κοιτώ στα κλεφτά
τα λατρευτά τα ματάκια σου αυτά,
γι αυτό μη θέλεις ν’ αλλάξω σκοπό
κι άσε με να σ’ αγαπώ.
Ίσως με βλέπεις με μίσος
ίσως, ίσως,
ξέρω όμως να υποφέρω
ξέρω, ξέρω.
Και δεν μπορώ κι ας το θέλω καιρό
να σου κάνω παράπονα χίλια
κι όσο κι αν φταις μόνο οι λέξεις αυτές
θα μπορούσαν να φτάσουν στα χείλια.
Μη μ’ αγαπάς αλλά μη μου το λες
χάρες πολλές έχει αγάπες τρελές,
μοίραζε σ’ άλλους χαμένα φιλιά
μη μ’ αγαπάς δε με νοιάζει σταλιά.
Είναι αρκετό που κοιτώ στα κλεφτά
τα λατρευτά τα ματάκια σου αυτά,
γι αυτό μη θέλεις ν’ αλλάξω σκοπό
κι άσε με να σ’ αγαπώ.
