Ρίξε τ’ άστρα στα μαλλιά μου
να με κάνεις ουρανό
κι έλα μες στην αγκαλιά μου
στο φεγγάρι να σε συργιανώ
Κι όταν πάμε στο φεγγάρι
και μας έβρει η χαραυγή
κάνε μου αυτή τη χάρη
μη γυρίσουμε ξανά στη γη
Μη με ρωτάς γιατί
εξηγήσεις μη ψάχνεις να βρεις
είναι η ζωή γιορτή μα τελειώνει νωρίς
Μη με ρωτάς γιατί
χαϊδεψέ μου ξανά τα μαλλιά
μη με ρωτάς γιατί
γέμισέ με φιλιά
Σου σκαλίζω ένα βαρκάκι
να το ρίξεις στα νερά
και να πάμε το βραδάκι
στο λιμάνι που ’ναι η χαρά
Θα σου στρώσω μαξιλάρι
στης νυχτιάς τη σιγαλιά
του κορμιού μου το κλωνάρι
για να σ’ έχω πάντοτε αγκαλιά
