Στα Γιάννενα θα μάνιωνα
σαν ναμουν ο Αλη πασας
αν σ’ έβλεπα κι αν σ’ άκουγα
φλογέρα ξένη να φυσάς
στα Γιάννενα θα θύμωνα
και μ’ άγρια βόλια και σπαθιά
την πόλη θα ερήμωνα
ως την και την Παραμυθιά
Μα τώρα εδώ στο Μόναχο
με βρίσκεις ολομόναχο
με βάζεις στη Μερσέντες σου
κι αρχίζεις τις κουβέντες σου
Ηλία μου τελεία μου
και παύλα σ’ έχω στη ζωή
αν έβλεπες αν άκουγες
κι οι δυο μας θα ‘μαστε θεοί
θα τρώγαμε θα πίναμε
στα ύδατα τα χωρικά
κι εμπόριο θα στήναμε
με όπλα και σιδερικά
γιατί πολέμοι γίνονται
κι όλα τα φράγκα δίνονται
στους Ήφαιστους στους Άρηδες
κι όχι στους σαραντάρηδες
Μελίνα μου πατρίδα μου
μη σκέφτεσαι γερμανικά
τα φράγκα τους τα μάρκα
τους δολώματα σατανικά
ο πόλεμος κι ο έρωτας
δε μοιάζουν ούτε σαν φωτιές
ο ένας καίει τα σύμπαντα
κι ο άλλος μόνο τις καρδιές
παράτα τις κουβέντες σου
κι οδήγα τη Μερσέντες σου
στην Ήπειρο να φτάσουμε
ειρήνη να γιορτάσουμε
