Μηλίτσα που ‘σαι στο γκρεμό,
με μήλα φορτωμένη,
τα μήλα σου λαχτάρισα,
μα το γκρεμό φοβάμαι.
Σαν τον φοβάσαι το γκρεμό,
έλα απ’ το μονοπάτι,
να σου χαρίσω τα γλυκά,
τα τρυφερά μου μήλα.
Βρέξε με με τα μήλα σου,
γιάτρεψε τις πληγές μου,
για το παλιό σου αμάρτημα,
σκύψε στο αυτί και πες μου.
Αν έχω κάτι να σου πω,
είναι χιλιοειπωμένο,
αυτό που όλοι θέλετε,
είναι το δαγκωμένο,
μήλο δαγκωμένο.
