Κι έμεινα εδώ
να κοιτάζω την βροχή
μια σταγόνα της εγώ
μια σταγόνα της εσύ
τόσο μικρή μα με τόσο εγωΐσμό
μία λέξη είναι σκληρή
και πεθαίνουμε κι οι δυο
Μην πεις ποτέ
κι ας μη ζω για σένα
κι ας μη ζεις για μένα
Μην πεις ποτέ
κάποια μέρα ίσως
το μεγάλο μίσος
θα κρύβεται
και θ’ ανάβει πάλι
μια καρδιά απ’την άλλη
γι’ αυτό ποτέ μην πεις ποτέ
Φύγε αν θες αλλά φύγε σιωπηλά
τίποτα άλλο μη μου λες
που να κόβει οριστικά
ξέρω θα ’ρθούν καλοκαίρια δειλινά
ίσως μόνη να με βρούν
ίσως να ’μαστε αγκαλιά
Μην πεις ποτέ
κι ας μη ζω για σένα
κι ας μη ζεις για μένα
Μην πεις ποτέ
κάποια μέρα ίσως
το μεγάλο μίσος
θα κρύβεται
και θ’ ανάβει πάλι
μια καρδιά απ’ την άλλη
γι’ αυτό ποτέ μην πεις ποτέ
Ποτέ
κάποια μέρα ίσως
το μεγάλο μίσος
θα κρύβεται
και θ’ ανάβει πάλι
μια καρδιά απ’ την άλλη
γι’ αυτό ποτέ μην πεις ποτέ
Ποτέ μην πεις ποτέ
μην πεις ποτέ
