Εμείς δυο έρημα πουλιά
στης γης την αγκαλιά
και η ζωή μαζί και οι ανθρώποι,
τριγύρω μας σαν τα θεριά
να σ’ αγαπώ δεν βρίσκοντ’ άλλοι τρόποι
μαζί σου στην ανηφοριά.
Μην περιμένεις να ομορφύνει
αυτός ο κόσμος που μας πονά,
μόνο μι’ αγάπη μας έχει μείνει
μ’ αυτή θα ζούμε αληθινά.
Εμείς δυο έρημα πουλιά
στης γης την αγκαλιά
και η ζωή Βοριάς που μας παγώνει,
καθρέφτης που μας ξεγελά
κι εγώ που σ’ αγαπώ σαν χελιδόνι
για `σένα χτίζω μια φωλιά.
Μην περιμένεις να ομορφύνει
αυτός ο κόσμος που μας πονά,
μόνο μι’ αγάπη μας έχει μείνει
μ’ αυτή θα ζούμε αληθινά.
