Κάνω Θεέ μου απόψε μια ευχή
Άλλη ελπίδα να μη γραφτεί
Σε μαρμάρινη πλάκα παγωμένη ψυχρή
Που δεν έχει πολλά να σου πει
Πάλι με αίμα γεμίζει η πέννα
Πάλι οι ειδήσεις βρήκανε πρώτο θέμα
Πάλι οι ειδικοί θα πάρουν τα κανάλια ένα ένα
Και θα μιλάνε για συμπόνοια μεγάλο ψέμα
Πάλι ευθύνες θα ρίξουν στους δρόμους
Πάλι θα πουν για ατήρητους νόμους
Κι η τροχαία θα στήσει μπλόκα στις οδούς
Όμως τώρα είναι αργά τ’ ακους;
Τώρα ότι κι αν κάνεις δε γεμίζεις τα άδεια σπίτια
Ούτε θα ‘σαι εκεί ν ‘αναπληρώσεις τα σερβίτσια
Δε θα κάτσεις στην καρέκλα του άδειου θρανίου
Δε θα παίξεις με τα υπόλοιπα παιδιά στην αυλή του σχολείου
Δε θα πεις σ ‘αυτή τη μάνα σ ‘αγαπώ
Κι είναι λίγο σου λέω ότι κι αν πω
Απλά κάνω κι εγώ μια μικρή προσευχή
Κι ας φτάσει στ ‘αυτιά όποιων πρέπει σαν ευχή
Κάνω Θεέ μου απόψε μια ευχή
Άλλη ελπίδα να μη γραφτεί
Σε μαρμάρινη πλάκα παγωμένη ψυχρή
Που δεν έχει πολλά να σου πει
Ανεκπλήρωτα όνειρα ψάχνουν γι ‘απάγγειο
Θλιμμένοι γονείς ψάχνουν να βρουν κουράγιο
Κι εσύ είσαι ακόμα μπροστά στο γυαλί
Ψάχνεις να βρεις να πεις τη σωστή συμβουλή
Κοιτάς να κλέψεις λίγο χρόνο ζώνης τηλεοπτικής
Γιατί ντε και καλά αυτά που λες είναι σωστά
Πρέπει ν ‘ακουστείς πρέπει θλίψη να δείξεις
Πρέπει να συγκνηθείς πρέπει κάτι τέλος πάντων να πεις
Και μετά να φας και ήσυχος να κοιμηθείς
Και στο κοινωνικό σου έργο ν ‘αφωσιωθείς το επόμενο πρωί
Πρέπει άκρη να βρεις γι`αυτό τον τόπο
Για να πάει μπροστά πρέπει να βρεις τον τρόπο
Μα δε θα πάει όταν πεθαίνει η ελπίδα καθημερινά
Σ`αυτή την άσφαλτο που μόνο θύματα μετρά
Έτσι κάνω κι εγώ μια μικρή προσευχή
Κι ας φτάσει στ ‘αυτιά όποιων πρέπει σαν ευχή
Κάνω Θεέ μου απόψε μια ευχή
Άλλη ελπίδα να μη γραφτεί
Σε μαρμάρινη πλάκα παγωμένη ψυχρή
Που δεν έχει πολλά να σου πει
Βαρέθηκα σου λέω ν ‘ακούω συμβουλές και λόγια
Προκοπή δεν είδαμε με φανφάρες κι ευχολόγια
Τα σχολεία όλο αδειάζουν τα γηροκομεία ανθούν
Και τα όνειρα δε βρίσκουν πάτημα ν ‘αναπτυχθούν
Αν ξεφύγεις απ ‘του εμπόρου το μάτι
Ασυνείδητο τιμόνι θα σ ‘αφήσει νεκρό η σακάτη
Τυχερός πολύ αν είσαι κι απ ‘αυτά αν γλιτώσεις
Σίγουρα δε θα προλάβεις τη θητεία να τελειώσεις
Κι εσύ πάλι εκεί για το μέλλον να μιλάς
Γενικά συγκλονισμένος που και που όμως γελάς
Κι εγώ πάλι εδώ να σου φωνάζω φτάνει
Βρες τον τρόπο κάνε κόλπο που επιτέλους να πιάνει
Γίνε αιτία τούτη χώρα στα λευκά να ντυθεί
Και να πάψει αθώα θύματα συνέχεια να θρηνεί
Έτσι κάνω κι εγώ μια μικρή προσευχή
Και ας φτάσει εκεί που πρέπει σαν ευχή
Κάνω Θεέ μου απόψε μια ευχή
Άλλη ελπίδα να μη γραφτεί
Σε μαρμάρινη πλάκα παγωμένη ψυχρή
Που δεν έχει πολλά να σου πει
