Μέσα στ’ Απρίλη τη δροσιά
του Μάη την καλοκαιριά
φεύγεις εσύ κι είν’ η ζωή
έρημη αυλή μες στη βροχή.
Μια φορά μου ’χες πει
“Θα φύγουμ’ αν αλλάξει ο καιρός”.
Τώρα πια στο χαρτί
καράβια ζωγραφίζω μοναχή.
Να ’μουν αγέρι βραδινό
στους κήπους μέσα να σε βρω
για να σου πω πως δεν μπορώ
έρημη και μόνη μου να ζω.
