Μια φορά κι έναν καιρό λένε, όσοι τα λένε
Χαμόγελο στα χείλη τους φοράνε και δεν κλαίνε
Υπήρχανε αγάπες που δεν τελειώναν
Τα χιόνια που λιώνανε, ξαναπαγώναν
Φεγγάρια μέτραγα γλυκά, φεγγάρια κοιτούσα
Στιγμές για μας άγνωστες, τότε τις ζούσα
Τους σκέπαζαν οι νύχτες, οι μέρες τους ξυπνούσαν
Ρουτίνα, άγχος, στρες, όλα τα ξεπερνούσαν
Παραπατούσαν μοναχά στου έρωτα τη ζάλη
Όχι με ανούσιες ουσίες και μέσα στην αιθάλη
Στο πρώτο ραντεβού τους, σαν λέγαν καληνύχτα
Ονειρευόντουσαν ένα φιλί όλη τη νύχτα
Κι όταν ξανανταμώναν της προσμονής η γλύκα
Έμοιαζε να νικάει του κόσμου όλη τη πίκρα
Και πότε ήταν αυτά;
δεν έχουμε καιρό
εγώ όμως θα σου πω
μια φορά κι έναν καιρό
Μια φορά κι έναν καιρό
Σ’ έναν κόσμο μαγικό
Ζούσαν λένε οι αγάπες
Που δεν είχαν τελειωμό
Τους χαιρόντουσαν οι νύχτες
Τα ρολόγια δίχως δείκτες
Δεν μπορούσανε να δείξουν
Στην αγάπη τελειωμό
Τώρα οι νύχτες στέκουν, μας κοιτούν με απορία
Μονάχα περιτύλιγμα, χάθηκε η ουσία
Καθόλου φαντασία, χάθηκε και η μαγεία
Και η αγάπη πια νοσείται, μες στα τρελοκομεία
Φοβόμαστε να ζήσουμε ότι αυτή επιφέρει
Για χρόνια την σκοτώνουμε, μα αυτή ζει και υποφέρει
Την ανταμώνουμε μόνο παιδιά και ωραίοι αλήτες
Και την πουλούν κακοποιοί, άντε και κάποιοι αγύρτες
Οι νύχτες κλείνουν τα μάτια από ντροπή
Οι μέρες ψάχνουν φάρμακα να κλείσουν τη πληγή
Που άφησε αγάπη, εφήμερη και σκάρτη
Αγάπη λέγεται και αυτή, απλά έχει ένα μάτι
Τι με ρωτάς κι εμένα, κι εγώ τι να σου πω
Δεν έχω βρει την άκρη μα ακόμα προσπαθώ
Άσε με να σου πω, ό,τι άκουσα κι εγώ
Για τις αγάπες που ήτανε μια φορά κι έναν καιρό
Μια φορά κι έναν καιρό
Σ’ έναν κόσμο μαγικό
Ζούσαν λένε οι αγάπες
Που δεν είχαν τελειωμό
Τους χαιρόντουσαν οι νύχτες
Τα ρολόγια δίχως δείκτες
Δεν μπορούσανε να δείξουν
Στην αγάπη τελειωμό
Μια φορά κι έναν καιρό
Σ’ έναν κόσμο μαγικό
Ζούσαν λένε οι αγάπες
Που δεν είχαν τελειωμό
Που δεν είχαν τελειωμό
Και πότε ήταν αυτά;
δεν έχουμε καιρό
εγώ όμως θα σου πω
μια φορά κι έναν καιρό
Τι ζητάς, τι ζητώ
να σου πω αν το έχω εγώ
να μου πεις κι εσύ τι έχεις
για να κάνουμε χωριό
Κι αν μπορείς, κι αν μπορώ
τότε ας κάνουμε δεσμό
να ιδρώσουμε τη νύχτα
και να πάμε στο καλό
Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς…
