Δεν είναι ήλιος δεν είναι μέρα
Δεν είναι νύχτα ούτε και πρωί
Που ξημερώνει ποιος με πληγώνει
Και δε γνωρίζω τέλος κι αρχή
Δεν είναι ιδέα δεν είναι σκέψη
Δεν είναι ήχος λόγια μουσική
Είναι πιο πάνω κι εγώ δε φτάνω
Κι εγώ δεν ξέρω πως ή και γιατί
Είναι φωτιά που με καίει
Πληγή που αιμορραγεί
Αχ μια κρυφή ματιά που μου λέει
Πατρίδα σου η ανατολή
Δεν είναι φόβος δεν είναι ελπίδα
Δεν είναι άσπρο μαύρο δηλαδή
Είναι η ζωή μου που δεν την είδα
Ούτε μεγάλος ούτε και παιδί