Να γίνει το ποτέ, Θεέ μου ένα ναι
να σπάσει τ’ ουρανού το μπλε
με κόκκινο βαθύ, το δάκρυ μου βροχή
απ’ της καρδιάς μου τη ρωγμή.
Γιατί ο κόσμος δε χωρά
δυο φτερά, μια φωτιά
για ν’ αντέξει η ψυχή
μια μικρούλα στιγμή
στην αγάπη που θα `ρθει.
Να γίνει το φιλί, Θεέ μου ένα γυαλί
στης φλέβας τη σιωπή να μπει
στο χώμα το στεγνό, να στάξει σαν κοπώ
πεθαίνοντας να γεννηθώ.
Γιατί ο κόσμος δε χωρά
δυο φτερά, μια φωτιά
για ν’ αντέξει η ψυχή
μια μικρούλα στιγμή
στην αγάπη που θα ‘ρθει.
