Σαν μια σκιά την πόρτα μου περνάς
και γενικά τι κάνω με ρωτάς.
Με αφορμή της νύχτας το φιλί
μες στο κορμί μια μάχη μυστική.
Της μοναξιάς τα χρώματα χλωμά
και μου μιλάς με λόγια δανεικά.
Καρδιοχτυπώ, μα κάτι με κρατά.
Τι να σου πω; Κοιμάται η καρδιά.
Μια νύχτα, ακόμα μια νύχτα
και ως το πρωί θα φύγεις κι εσύ.
Μια νύχτα, ακόμα μια νύχτα
και ως το πρωί μαζί.
Σαν μια σκιά την πόρτα μου περνάς
και ξαφνικά σαν ρεύμα με χτυπάς.
Και οι στιγμές που ζούμε οι κρυφές
σαν εκδρομές σε άγνωστες τροχιές.
Και το πρωί που μόνος θα ’μαι εδώ
θα ’ναι η ζωή σαν ράγισμα παλιό.
Μα πάλι εγώ, σαν πάχνη σε φορώ
και προσπαθώ ν’ αλλάξω εαυτό.
Μια νύχτα, ακόμα μια νύχτα
και ως το πρωί θα φύγεις κι εσύ.
Μια νύχτα, ακόμα μια νύχτα
και ως το πρωί μαζί.
