Η μέρα πέρασε βουβή και η αγάπη σαν τρελή
παλεύει απόψε απ’ το κελί να δραπετεύσει
οι δείκτες έγιναν καρφιά, μετρούν τα τελευταία λεπτά
σε λίγο θα φανεί η καρδιά αν θα τ’ αντέξει
Μια νύχτα κόλαση, γύρω χαλάσματα, ερείπια και στάχτη
μια νύχτα κόλαση, μπροστά στα μάτια μας πεθαίνει η αγάπη
μια νύχτα κόλαση, το πήρα απόφαση και ό,τι θέλει ας γίνει
σου λέω “δε φταις εσύ”, σου λέω “δε φταις εσύ”
εγώ μονάχα εγώ θα πάρω την ευθύνη
σου λέω “δε φταις εσύ”, σου λέω “δε φταις εσύ”
εγώ μονάχα εγώ θα πάρω την ευθύνη
Η μέρα πέρασε λοιπόν κι όλα θα γίνουν παρελθόν
κι ένα άγνωστο παρόν γράφεται τώρα
μπορεί το μέλλον που θα ‘ρθει να φέρει μια καταστροφή
μα αυτά κοιτάει η ζωή και λέει “προχώρα”
Μια νύχτα κόλαση, γύρω χαλάσματα ερείπια και στάχτη
μια νύχτα κόλαση, μπροστά στα μάτια μας πεθαίνει η αγάπη
μια νύχτα κόλαση, το πήρα απόφαση και ό,τι θέλει ας γίνει
σου λέω “δε φταις εσύ”, σου λέω “δε φταις εσύ”
εγώ μονάχα εγώ θα πάρω την ευθύνη
