Μου `χες πει δε θα μπορέσει κανένας να ραγίσει εμάς
Μες στη ζωή εμείς θα ζούμε σαν ένα, σαν Θεό μ’ αγαπάς
Μου `χες πει πως ο ουρανός είναι ένας κι αγκαλιά τον κρατάς
μα τον κοιτώ και ξέρω πια πως για σένα δεν υπάρχω εδώ
Μια ζωή εγώ δε ζούσα για μένα, εγώ ζούσα για μας
Μα εσύ, εσύ δε ζεις για κανέναν, τον κανέναν αγαπάς
Τώρα εγώ φοβάμαι αυτόν τον κανέναν που όλο μπαίνει μπροστά
να τον κοιτώ όταν μου λες έχω εσένα, μα όχι αληθινά
Μια ζωή εγώ ζούσα για μας, μα εσύ δε ζούσες για μας
Τώρα εγώ κοιμίζω αυτόν τον κανέναν κάθε νύχτα ζεστά
και το πρωί ξυπνάει, μου κλέβει εσένα και σε παίρνει μακριά
