Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
κι εγώ να καρτερώ,
με ψυχή, με την ψυχή μου στο στόμα
και κόμπο στο λαιμό.
Αχ, και να μπορούσα
να ’βρισκα τον τρόπο να μη σ’ αγαπώ,
αχ, και να μπορούσα
όταν θα γυρίσεις να μη σε δεχτώ.
Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
κι εγώ να καρτερώ.
Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
κι εγώ να καρτερώ,
με φωτιά, με μια φωτιά που δε σβήνει
όσο αν προσπαθώ.
Αχ, και να μπορούσα
να ’βρισκα τον τρόπο να μη σ’ αγαπώ,
αχ, και να μπορούσα
όταν θα γυρίσεις να μη σε δεχτώ.
Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
κι εγώ να καρτερώ.
