Κάθε δυο φορές πιάνονται οι στιγμές
ψίθυροι βροχές απ’ άλλους τόπους και εποχές
να θυμάσαι πιο σπίτι σου φωνάζεις σαν βραδιάζει
πιο τέλος θα σε πάει στην αρχή
Κάθε που θα έρθεις γιορτή που κέρδισα να δεις
γλώσσα μου σκληρή αδύναμη ψυχή
τι με νοιάζει ποιος σε άφησε να πέσεις
να φωνάζεις για μένα πάντα θέλω να είσαι εκεί
Κοίταξε με, φίλησε με πριν φύγετε μαζί
μικρές ελπίδες δίδαξε με αέρα και πνοή
καλά γνωρίζω κάπου βρέχει μολύβι η άνοιξη
μα τώρα λίγο κράτησε με
Κάθε δυο φορές πιάνονται οι στιγμές
εκείνες οι μικρές οι ένοχες ματιές
και όπου σε ψάχνω δυο ελπίδες δυο χαρές
και αν δε σε φτάνω δώσε μου άλλες δυο στιγμές απ’την αρχή
