Μ’ ένα μολύβι θα ξαναγράψω όσα δε γίνανε
Θα φλυαρήσω γι’ αυτά που ήρθαν κι αυτά που φύγανε
Δε θα τελειώνω στις τελείες, δε θα ρωτάω στις αιτίες
Θα σε στολίσω μ΄ όλα του κόσμου τα επίθετα
Για όσα μου ‘ταξες κι ύστερα έκανες τ’ αντίθετα.
Εγώ δεν τ’ άκουγα, εσύ μου τα ‘λεγες
Αλλιώς σου τα ΄γραφα κι αλλιώς τα διάβαζες
Εσύ μου τα ΄λεγες, εγώ δεν τ’ άκουγα
Αλλιώς μου τα ‘γραφες κι αλλιώς τα διάβαζα.
Τον πρώτο ρόλο θα σου χαρίσω σε μυθιστόρημα
Και θα σ’ αφήσω σ’ ένα τραπέζι για φιλοδώρημα
Θα σε διαβάζουν οι κυρίες και θα τσακίζουν τις σελίδες
Απ’ τα φιλιά μου, καρφί στη λίστα με τα ευπώλητα
Εγώ στο είχα πως θα γεννούσες πάθη απόλυτα.
Εγώ δεν τ’ άκουγα, εσύ μου τα ‘λεγες
Αλλιώς σου τα ‘γραφα κι αλλιώς τα διάβαζες
Εσύ μου τα ‘λεγες, εγώ δεν τ’ άκουγα
Αλλιώς μου τα ‘γραφες κι αλλιώς τα διάβαζα.
