Τη νύχτα είχα
τη νύχτα είχα μάρτυρα
και τα άστρα των φιλιών σου
που έλεγες άλλη
έλεγες άλλη δε θα μπει
στο κάστρο των ματιών σου
Κι όσο μου φεύγεις μακριά
τόσο η φλόγα σου με καίει
και με σβήνει
σαν τη θάλασσα στα βράχια
με ρίχνει μοίρα μου
έγινες και φεύγεις μακριά
μοίρα μου έγινες…
Εκεί που ο ήλιος
Εκεί που ο ήλιος δεν περνάει
κι ούτε φεγγάρι πιάνει
τον άγριο πόθο
τον άγριο πόθο τραγουδάει
όποια αγαπάει και χάνει
