Μες στο μυαλό μου γυρνάς σαν φόβος
κι όμως δεν είσαι πια ο λόγος
Τώρα σαν μύθος δίχως λάμψη
μοιάζεις φωτιά που δε θ’ ανάψει
Και με τα χάδια και με τα βράδια
Μα δραπετεύω και σου ξεφεύγω
πόσο αξίζει να το πληρώσω
το παρελθόν μου δε θα σου δώσω
Μόνος πάλι μόνος
Μόνος πάλι μόνος
Μόνος πάλι μόνος
Μέχρι να σωθώ
Μες στο μυαλό γυρνάς σαν πλάνη
Ρίχνεις σκιά που δε με φτάνει
Όλα μικραίνουν και σε προφταίνουν
σχέδια και σκέψεις που θα ληστέψεις
μα δε θ’ αντέχεις να σ’ αγαπάω
Στο όνειρο σου πια δε χωράω
Μόνος, πάλι μόνος
Μόνος, πάλι μόνος
Μόνος, πάλι μόνος
Μέχρι να σωθώ
Μόνος…Μόνος…Μόνος…
Μέχρι να σωθώ
Μόνος, πάλι μόνος
Μόνος, πάλι μόνος
Μόνος, πάλι μόνος
Μέχρι να σωθώ…
