Ασημογάλανο απόψε το φεγγάρι
σημαιοστόλισε το μαύρο ουρανό,
γιατί τα μάτια σου μου κάνανε τη χάρη
να με κοιτάξουνε και πια δε θα πονώ.
Δε θέλω τίποτ’ άλλο, μου αρκεί
μονάχα μια ματιά σου για να ζήσω,
να βάψω κάθε μέρα Κυριακή
και τ’ όνειρο απ’ την αρχή να χτίσω.
Εκεί που νόμιζα πως ήμουν ξεχασμένη
είδα στο βλέμμα σου το σώμα μου γυμνό,
κι ένιωσα πάλι σαν και πρώτα μαγεμένη
με τα φιλιά σου ως το πρωί να ξαγρυπνώ.
Δε θέλω τίποτ’ άλλο, μου αρκεί
μονάχα μια ματιά σου για να ζήσω,
να βάψω κάθε μέρα Κυριακή
και τ’ όνειρο απ’ την αρχή να χτίσω.
