Σε τι θα ωφελούσε μια συνάντηση ακόμα
τα ίδια λόγια θα μου έλεγες
μετά θα ξημερώναμε χωρίς φιλί στο στόμα
κι εσύ εμένα θα διέλυες
Μου είπες ψέματα μου έριξες μαχαίρι
κι εγώ σ’ αγάπησα με το σταυρό στο χέρι
τα αναπάντεχα ποτέ δε τα αντέχω
κακά τα ψέματα πονάω που δε σ’έχω
Μου είπες ψέματα μου έσβησες τ’αστέρι
κι εγώ σ’ αγάπησα με το σταυρό στο χέρι
τα αναπάντεχα ποτέ δε τα αντέχω
κακά τα ψέματα σε θέλω και δε σ’έχω
Σε τι θα ωφελούσε μια συνάντηση ακόμα
στα ίδια πάλι θα βρισκόμασταν
και πάνω που θα ζούσαμε στου λάθους μας το σώμα
ποτέ ξανά δε θα βρισκόμασταν
