Άψογοι οι τρόποι σου, οι λέξεις
και τα καμώματά σου
άσκοποι φόβοι,
που κρύβεις στην καρδιά σου
Αν μάθω κάπου πως κρυώνεις
θα γίνω παρεκκλήσι για να ‘ρθεις
κεράκι που θα με ανάψω,
θα προσκυνήσω, να νοιαστείς
Μου θυμίζεις τη μάνα μου
γι’ αυτό σε αγαπάω
μου θυμίζεις τη μάνα μου
φυλαχτό και σε φυλάω
Μου θυμίζεις τη μάνα μου
γι’ αυτό σε αγαπάω
μου θυμίζεις τη μάνα μου
φυλαχτό και σε φυλάω
Τα λόγια ήταν δραστικά
τα ‘παμε μετρημένα
τα ναύλα για την αμαρτία μου
τα είχες πληρωμένα
Μια ελαφίνα στη σκιά
μες στο περπάτημά σου
αστράκι φέγγει στη βραδιά
μαύρο το φόρεμά σου
Μου θυμίζεις τη μάνα μου
γι’ αυτό σε αγαπάω
μου θυμίζεις τη μάνα μου
φυλαχτό και σε φυλάω
Μου θυμίζεις τη μάνα μου
γι’ αυτό σε αγαπάω
μου θυμίζεις τη μάνα μου
φυλαχτό και σε φυλάω
