Δε θέλω χρόνο να σκεφτώ
ούτε να συνηθίσω
αυτό που μου υποσχέθηκες
γιατί το παίρνεις πίσω;
Μπορεί να ζούσαμε μαζί,
μπορεί να αρκούσε μια στιγμή,
μπορεί να είχαμε σωθεί,
μα δε θα μάθουμε ποτέ.
Είναι πολύ απλό να πεις
τι είχα για να το χάσω
και εγώ από πείσμα τραγουδώ
για να μη σε ξεχάσω.
Μπορεί να κράταγε πολύ,
μπορεί να μ’ είχες βαρεθεί,
μπορεί να είχαμε σωθεί,
μα δε θα μάθουμε ποτέ.
Για πες μου τι κατάφερες
σ’ αυτή την ιστορία
έφυγες τόσο βιαστικά
που μου `μεινε η απορία.
Μπορεί να κράταγε πολύ,
μπορεί να μ’ είχες βαρεθεί,
μπορεί να κάναμε παιδί,
μα δε θα μάθουμε ποτέ.
