Λένε πως είμαι γκαντέμης
Παλιοκουμούνι, ανάρχας
Χωρίς αιτία φρικάρω
Και άλλα πολλά εμπριμέ
Πιάσαν τα πόστα κοθώνια
Όλα τα ξέρουν, ξεράδια
Κι ήρθανε λέει να μας σώσουν,
Που να μη σώσουνε ποτέ
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς
Μου ‘ρχεται ρεύμα τριάντα
Του τηλεφώνου σαράντα
Νερό και νοίκι εξήντα
Και τα κοινόχρηστα δεκαεφτά
Γύρω σαΐνια κανάγιες
Τρώνε με δέκα μασέλες
Θέλουν βρεμένη σανίδα
Και τους φερόμαστε κι ευγενικά
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς
Κάνω εξετάσεις για κήλη
Όσοι γιατροί, τόσες γνώμες
Γρίπη, συκώτι, στομάχι
Πάω στο ΙΚΑ με βρίσκουν καλά
Άστα να πάνε στο διάλο
Κάθε καρέκλα και χάχας
Όλα πηγαίνουν στο φούντο
Κι αυτοί εκεί τη λιλής το χαβά
