Μάνα μου το μαντήλι σου
μαύρο να μην το βάψεις
κι όταν σου πουν πως πέθανα
δεν θέλω να με κλάψεις
κι ούτε κερί ν’ ανάψεις
Γιατί ήμουνα ο άσωτος
απ’ όλα τα παιδιά σου
και σου φαρμάκωσα βαριά
τη δόλια την καρδιά σου
κι άσπρισαν τα μαλλιά σου
Δε θέλω πια τα μάτια σου
να είναι δακρυσμένα
κοίταξε τ’ άλλα σου παιδιά
και ξέχασέ με εμένα
και ξέχασέ με εμένα