Να μπορούσα κάποια ώρα να φωνάξω “γύρνα τώρα”
που δυο μάτια δακρυσμένα κλαίνε για σένα,
και να ζήταγα, ακόμη, για τα λάθη μου συγγνώμη,
πού να είσαι αυτή την ώρα, σε θέλω τώρα.
Μα δεν μπορώ, όσα αισθάνομαι να πω,
και κάτι, πίσω με κρατά, που το μισώ,
αν θέλεις, πες το πληγωμένο εγωισμό,
που δε μ’ αφήνει όσα αισθάνομαι να πω.
Να μπορούσα την καρδιά μου να σου άνοιγα γλυκιά μου
και να σε παρακαλούσα, αχ! να μπορούσα.
Μα δεν μπορώ, όσα αισθάνομαι να πω,
και κάτι, πίσω με κρατά, που το μισώ,
αν θέλεις, πες το πληγωμένο εγωισμό,
που δε μ’ αφήνει όσα αισθάνομαι να πω.
