Λίγα ρούχα ευτυχώς κι ένας σάκος μικρός
κι όπως τα ’φερα, απόψε θα τα πάρω
μη σηκώνεσαι εσύ το κλειδί σου είναι εκεί
πρέπει απλά απ ’τα δικά μου να το βγάλω
Να ’σαι καλά σου χρωστάω πολλά
που σ’ αγάπησα τόσο πολύ και το ανέχτηκες
Να ’σαι καλά στη δική σου αγκαλιά
μου ’χεις κάνει μεγάλη τιμή που με δέχτηκες
που μου φέρθηκες όπως φέρθηκες
Να ’σαι καλά με υποχρέωσες
δε βρίσκω λόγια να πω ευχαριστώ
να ’σαι καλά που δε μου χρέωσες
και τις βραδιές που κοιμήθηκα εδώ
Κρίμα τέτοια βιτρίνα και να ’χει μέσα σκουπίδια απλώς
κρίμα στ’ αλήθεια κρίμα έπρεπε να ’σουν ηθοποιός
Λίγα ακόμα λεπτά θα σ’ αφήσω μετά
και στα πόδια σου άλλο δε θα μ’έχεις
Τα μαζεύω εγώ κι ότι μείνει εδώ μη μου το επιστρέφεις
πού να τρέχεις…
