Φεύγεις ξανά, φεύγεις και πας
στου κόσμου τις βροχές,
τι να πω.
Γι’ άλλες χαρές πια φτεροκοπάς
κι αν όλα τα σκορπάς
σ’ αγαπώ.
Να θυμάσαι την αγάπη μας
όταν θα μένεις πια μες στις νυχτιές
και θα κλαις για το χτες.
Ό,τι κι αν γίνει θα σ’ αγαπώ.
Φεύγεις ξανά και δε μου λες
μια λέξη της καρδιάς
να πιαστώ.
Οι ερημιές πια θα ’ναι πολλές,
εικόνες απ’ το χτες
θα κρατώ.
