Χωρίς αιτία έφυγες
και πια δε σε ξανάειδα
με πλήγωσες αγάπη μου
βαθιά στα φυλλοκάρδια.
Θα ‘ρθει καιρός
να με θυμηθείς,
να `χα τον Χρήστο μου
θα πεις.
Οι φίλοι μου σε είδανε
με κούρσα που γυρνούσες
κι αυτόνε που σωφάριζε
συχνά τον εφιλούσες.
Θα ‘ρθει καιρός
να με θυμηθείς,
να `χα τον Χρήστο μου
θα πεις.
Εγώ δεν έχω ΙΧ
ούτε ψηλά παλάτια
μα έχω την καρδούλα μου
που αξίζει για χρυσάφια.
Θα ‘ρθει καιρός
να με θυμηθείς,
να `χα τον Χρήστο μου
θα πεις.
