Έλα, έλα, αποσπερίτη,
τώρα, που ’χει κοιμηθεί∙
φέρε μανόλιες τ’ ουρανού σου
κι όνειρο τριανταφυλλί…
Φέρε μανόλιες τ’ ουρανού σου
κι όνειρο τριανταφυλλί…
Και τ’ όνειρο του ονείρου
αστράκια θα χιονίσει,
σαν άνοιξε το φως
μια λουλουδένια βρύση…
Έλα, έλα, μαργαριτάρι,
τώρα, που ’πεσ’ η σιωπή,
μες στα σπασμένα σου παιχνίδια
νάνος κόκκινος θα βγει…
Μες στα σπασμένα σου παιχνίδια
νάνος κόκκινος θα βγει…
Και τ’ όνειρο του ονείρου
αστράκια θα χιονίσει,
σαν άνοιξε το φως
μια λουλουδένια βρύση…
Έλα, έλα, αποσπερίτη,
τώρα, που ’χει κοιμηθεί∙
φέρε μανόλιες τ’ ουρανού σου
κι όνειρο τριανταφυλλί…
Φέρε μανόλιες τ’ ουρανού σου
κι όνειρο τριανταφυλλί…
