Θυμάμαι τα βραδάκια όταν παίζαμε παιδάκια στα σοκάκια της δικής μας γειτονιάς
Στην πόλη της χαράς μας πως χτυπούσε η καρδιά μας όταν όνειρα διαλέγαμε τρελά
Και ζήλευες τον Κώστα όταν πιάναμε τα πόστα για να παίξουμε κρυφτό
τα χρόνια πέρασαν μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ
Νικητές λοιπόν μας βγάλανε τα χρόνια
και τα όνειρα της νιότης, νικητές
Τα παιδιά μας παίζουν στα σοκάκια του χτες
νικητές λοιπόν για πάντα νικητές
Φυσούσε ο Βαρδάρης και μου έταζε ο Άρης όταν μεγάλωνα θα μ’ έπαιρνε αγκαλιά
Και πόσα άλλα λόγια μα γυρνάν’ τα ρολόγια κι οι μεγάλοι πια δε γίνονται παιδιά
Και ζήλευες τον Άρη σαν ερχόταν να με πάρει για να πάμε στο σχολειό
τα χρόνια πέρασαν, μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ
