Κι είναι η πραγματικότητα
λαίμαργο κατοικίδιο
Του έρωτα το μερίδιο
ν’ αρπάξει προσπαθεί
Χορταίνει αθωότητα
κι όμως ζητάει κι άλλο
Το όνειρο το μεγάλο
κυκλώνει κι απειλεί
Κι είναι η πραγματικότητα
λαίμαργο κατοικίδιο
Ύπουλο και μυστήριο
στα μάτια σε κοιτά
Την καθημερινότητα
με κόλπα ξεγελάει
Το χρόνο κυνηγάει
κι όταν τον βρει χτυπά
Κι είναι η πραγματικότητα
λαίμαργο κατοικίδιο
Στους φόβους καταφύγιο
πάντα αναζητά
Δαγκώνει μ’ αγριότητα
της μέρας σου το σώμα
Κι όταν σε κάνει λιώμα
τη νύχτα σου ζητά
Αν μείνεις μαζί μου
ο ίσκιος της μέρας
θα διώξει το τέρας μακριά
Αν μείνεις μαζί μου
ένα άγγιγμα μόνο
θα διώξει το φόβο μακριά
