Μπήκα σ’ ένα μονοπάτι δίχως γυρισμό
Περπατούσα στο σκοτάδι ,που να φανταστώ
Η καρδιά μου σαν πουλί πετούσε μακριά
Ζούσα τον απόλυτο μαζί σου έρωτα
Τώρα είμαι ένα βήμα απ’τον γκρεμό
Χωρίς ελπίδα και σκοπό
Έπαιξα κι έχασα πικρά το ομολογώ
Τώρα ψάχνω τη δύναμη να βρω
Από τις στάχτες μου να ξαναγεννηθώ
Το τηλέφωνο χτυπάει πέντε το πρωί
Τ’ όνομά σου στην οθόνη κάνω σαν τρελή
Πρέπει να τελειώσουμε μου είπες βιαστικά
Κι έμεινα να αργοσβήνω στα πατώματα
Τώρα είμαι ένα βήμα απ’ τον γκρεμό
Χωρίς ελπίδα και σκοπό
Έπαιξα κι έχασα πικρά το ομολογώ
Τώρα ψάχνω τη δύναμη να βρω
Από τις στάχτες μου να ξαναγεννηθώ
