Από τον ύπνο του χειμώνα να με βγάλεις
απ’ των συνόρων τις γραμμές να με περάσεις
και τα παγόβουνα της μνήμης μου να σπάσεις
Ουρλιάζουν πίσω μου και άνθρωποι και λύκοι.
Θέλω στο σώμα να χαράξεις ένα δρόμο
με την ανάσα σου παντού να με πληγώσεις
να με κερδίσεις και μετά να με προδώσεις
Αυτή η απέραντη ευτυχία μου ανήκει.
Να σχεδιάζω κάθε μέρα τη φυγή μου
και να σφραγίζω κάθε έξοδο κινδύνου
Να ‘μαι εξόριστος στην ίδια τη ζωή μου
κι ο έρωτάς σου για μοναδική μου νίκη.
