Σε γνώριζα πριν να σε δω
σ’ είδα πριν σε γνωρίσω
κορμί μου ανεμίσιο
καμπυλοστολιστό.
Είχα τα χέρια μου ανοιχτά
για σένα μόνο θέση
εγώ κι εσύ στη μέση
μαζί σε μια αγκαλιά.
Σε άπλωνα σε μουσικές
χιλιοτραγουδισμένες
ανάσες μου κομμένες
ολόκληρες ζωές.
Με της ροδιάς μου τον ανθό
σε στόλιζα τα βράδια
κι έκρυβα τα σκοτάδια
να βλέπεις ουρανό.
Μα εκεί στη μέση τ’ ουρανού
που χόρευα μαζί σου
άνοιξαν της αβύσσου
οι πόρτες του κακού.
Πάνω σου απλώθηκε σκιά
από της γης το χώμα
εγώ πια δίχως σώμα
κι εσύ χωρίς καρδιά.
Μα σου ‘χα αφήσει φυλαχτό
την παιδική μου πένα
ολόχρυση καδένα
φορούσες στο λαιμό.
Την σκόρπαγες μες τον καιρό
φώναζες τ’ όνομά μου
μικρή βασίλισσά μου
για να σε ξαναβρώ.
Σε γνώριζα πριν να σε δω
σ’ είδα πριν σε γνωρίσω
κορμί μου ανεμίσιο
καμπυλοστολιστό.
Credits
Από το βιβλίο της Κατερίνας Ντίνου ‘‘Αλένια” εκδόσεις 24γράμματα (Μετρονόμος 2024)
