Νύχτα και μέρα στη δουλειά
και στον πικρόν αγώνα,
μείναν στο στόμα τα φιλιά
όπως κοιμούνται τα πουλιά
τις νύχτες του χειμώνα.
Νύχτα και μέρα με καημό
και να `χεις ν’ αγαπήσεις
και να μην έχει τελειωμό
το δάκρυ με το χωρισμό
για να το λησμονήσεις.
Νύχτα και μέρα πιο πολύ
μέσ’ στη δική σου μοίρα,
χάνετ’ όλη μου η ζωή
και ξημερώνει ένα πρωί
και τίποτα δεν πήρα.
Νύχτα και μέρα με καημό
και να `χεις ν’ αγαπήσεις
και να μην έχει τελειωμό
το δάκρυ με το χωρισμό
για να το λησμονήσεις.
