Γέρνω στο μαξιλάρι
ο ύπνος να με πάρει
στα χθεσινά σεντόνια.
Αυτό που μας ενώνει
θα μας χωρίζει αιώνια.
Νύχτα μέρα το δικό σου
ανασαίνω τον αέρα.
Τον ιδρώτα σου τον πίνω για νερό
κι έχω καιρό πολύ
να νιώσω το φιλί στο στόμα.
Νύχτα μέρα προχωράω
απ’ τα πρέπει σου πιο πέρα.
Το κρυφό ζητάω να γίνει φανερό.
Γιατί μπορώ πολύ
κι ακόμα πιο πολύ, ακόμα.
Ψάχνω τη μυρωδιά σου
τα ίχνη της φωτιάς σου.
Μύτη σκύλου στο χώμα.
Ποτέ του δεν παλιώνει
τ’ αγαπημένο σώμα.
